this page in english

wat zit er in mijn tas?
hoe maak ik mijn lichtgewicht statief stabiel?
wat maakt een camera professioneel?
op het vliegveld ( X-ray)
kan mijn om4(ti) alleen maar flitsen bij 1/60 ? nee!
mijn droomcamera
landmeterstatief als fotostatief?
hoe maak ik mijn doka lichtdicht?
help, ik ben gevraagd om een bruiloft te fotograferen.

>Hoe maak ik mijn lichtgewicht statief stabiel?

Hang om te beginnen je cameratas aan het midden van het statief. Het kan al met de riem rond de kop.
De Gitzo Mounteneer heeft er een speciale haak voor. Ik gebruik er een stukje electradraad voor.
Manfrotto en Gitzo maken een soort driehoekige doek.
Die moet tussen de poten vastgemaakt worden met lussen of velcro. En de bedoeling is dat je daar je lenzen of cassettes in legt.
Maar je kan hem natuurlijk volgooien met stenen, zand of wat dan ook. Alles wat een beetje gewicht heeft zal de zaak stabiliseren.
Het is makkelijk in elkaar te doe-het-zelven.
Met deze trucs gebruik ik zelfs mijn lichtste Gitzo met mijn Sinar.
- Jawel ik heb hier een 12 kg Vinten (voormalig video-)statief voor, maar dragers kunnen soms knap duur zijn. 8-)

Top

>Wat maakt een camera "professioneel"?

> Wat voor eigenschappen heeft een proffotograaf nodig en waarom?

Betrouwbaarheid.

> Hoe is de camera die Cartier-Bresson gebruikte vergeleken bij moderne professionele camera's?

Zijn Leica M3 (en later M4) was, en is, ERG betrouwbaar. Ik heb er ééntje. Het heeft een onmogelijke zoeker. En het is een crime om je filmpje in te leggen. Verder is het gewoon een erg goed gemaakt doosje zonder al te veel mogelijkheden. Je kan de film transporteren; een lens scherpstellen; diafragma en tijd instellen: dat is het. Er kan niet zoveel aan kapot.
Vergelijk dat eens met de post dat Nikon UK vorige week geen nieuwe sluiters meer had voor de F90. (Dit was in het begin van de Nikon F90.)

Het grote verschil tussen de beroeps en de amateur is dat de beroeps moet presteren.
Zij of hij moet met resultaat terugkomen.
Zelfs als niet alle omstandigheden perfect zijn. Je zal die bruiloft ook in de regen moeten fotograferen.

De amateur vindt zijn of haar foto's. Dat is het deel van het vak waar ik bijzonder van hou. Je gaat naar buiten, en legt dat vast, waarvan je denkt dat het er interessant uit zal zien als foto. Geen licht? We wachten tot morgen. De sluiter/ lichtmeter/ diafragma werkte niet helemaal of helemaal niet? Ok volgende keer beter.

Maar in real life gaat het iets anders: je werkt aan een still voor Kerst en midden in de nacht (morgenochtend moet het af zijn) houdt de Hasselblad ermee op.
Dan is het erg prettig als je een vriend of collega op kan bellen: Mag ik jouw Hasselblad even lenen? Ja ik weet dat het twee uur 's-nachts is...
En dan moet je uitleggen waarom de jouwe het niet meer doet...
Nee, ik zal voorzichtiger zijn met de jouwe.
.
Ja vrienden, Hasselblads gaan kapot. En in tegenstelling tot populair volksgeloof moet je wel betalen voor de reparaties. Bij Rolls Royce ook hoor. ;-)
Ze gaan zelfs vrij vaak kapot, of ze hebben in ieder geval vaak duur onderhoud en dure reparaties nodig.
Dus is het erg belangrijk dat je toegang hebt tot backup, of huur-apparatuur en reparaties.

En dat is alleen het geval met een professioneel camera system.

Top

> Op het vliegveld (over X-ray)

> Ik moest alle filmdoosjes open maken om de cassettes aan de security-mensen te laten zien.
Dit was wel op een internationale vlucht.

Dit gebeurt over de hele wereld. Er is een keer een vlucht een half uur vertraagd, omdat ik 50 rolletjes kodak moest laten zien. Dit was in België.

> Ik neem altijd een rolletje Kodak Ektar 1000, nu Royal Gold 1000, mee in mijn tas.
Veiligheidsmensen van het vliegveld hebben mij verteld dat ze alleen een hand-check doen als er een 1000 asa film in mijn tas zit. Die zit er nu dus altijd in.....

Dit is een geweldig advies, bedankt, ik zal het ook eens proberen. (Let op: op Schiphol kennen ze de truc al: ze proberen de 1600 ASA rolletjes eruit te vissen.).

De procedure die ik meestal tegenkom gaat meestal ongeveer als volgt:
Meneer, kunt u alstublieft een foto met elke camera maken? NEE! NIET OP MIJ RICHTEN MET DIE CAMERA, SIR!
Ik heb ze nog nooit durven vertellen dat het vermoedelijk illegaal is hun vliegveld te fotograferen.
De scherpste security is volgens mij bij ElAl en IraqAir, waar ik half moest strippen. Dit was in een afzonderlijk hokje, hoor.
Alle handbagage werd op een tafel uitgespreid en stuk voor stuk uitgebreid gecontroleerd. Voor op zijn minst 5 passagiers en zeker 10 veiligheidsmensen.
Alles. Mijn film; mijn pen; mijn kompas, ze probeerden alles en alles werd opengemaakt.
De juffrouw naast mij moest haar vibrator demonstreren voor iemand die geen flauw idee had wat dat was. Maar alle passagiers in de kamer wisten het wel. ;-)
Ja, dit was voor de Golf-oorlog.

Hier is de link naar de x-ray faq:
FSTOP. We are a film advocacy committee aimed at making the picture-taking public aware of potential damage to photographic film generated by new x-ray security scanners installed at airports worldwide for the inspection of checked baggage.

Top

> Mijn Olympus Om4 ti kan alleen maar flitsen bij de flitssynchronisatie tijd van 1/60

Ha! De mijne niet hoor! (Eindelijk iets waar ik Mr Yoshihisa Maitani kan verbeteren!)

Hack de OM4 synchro!
Als je de T20 op een OM4 of een OM4ti zet, in auto mode, dan zal de sluitertijd automatisch op een 1/60 staan.
Er zijn mensen die dit haten bij de Om4.

Hier is wat je eraan kunt doen: plak een kleinstukje plakband over het rechter (front) contact van de flitsschoen.
Hiermee offer je het flash ready signaal op, maar je hebt nu de mogelijkheid met elke sluitertijd tot aan de synchronisatie-tijd te werken.
Je hebt nu invul-flits mogelijkheid in de auto-mode.
Het geeft je natuurlijk geen snellere flitssynchronisatie-tijd. Daar moet je de F280 voor kopen. (Die werkt alleen met de TI's)

Zo ziet de flitsschoen er uit op een OM4ti (de OM4 heeft alleen de voorste drie contacten)

Lens-kant....._________
............./.........\
................o...o------------ dit contact afplakken
..................O......
................ o o.....
............_____________.....
Achterwand

Ik heb mijn 4's en 4ti's nu zo'n 12 jaar afgeplakt.
(Het heeft me twee jaar gekost om het te bedenken. Als je het eenmaal weet, is het simpel.) En alles werkt nog prima. Maar ik weet niet of Olympus het ermee eens is.

Top

mijn droomcamera

>Alleen maar uit nieuwsgierigheid: als je voortaan nog maar één camera en maar één lens kon gebruiken, wat zou je dan kiezen? Nog belangrijker: waarom?

Ik zou er één speciaal voor me laten maken:

De body: 6x9 cm reflex.
Film: 70 mm.
De lens: 38 mm Hasselblad Zeiss Biogon (die dekt helaas alleen 6x6 uit, ik weet het),
Het alternatief: 47mm Schneider Super Angulon (En dan is er natuurlijk bij deze lenzen geen plaats voor de spiegel, helaas)
Lichtmeter: vermoedelijk de F5 matrix meting, maar de Olympus Om4's otf/spotmeter is eigenlijk al genoeg, want dat is hij nu ook al.
Winder: natuurlijk.
Ingebouwde flitser: een kleintje voor invulflitsen, maar met de eigenschappen van de Olympus 280: gesynchroniseerd tot 1/2000.

Extra's:
PC-shift.
Wisselbare filmcassette.
Het totale gewicht en omvang: zoiets als een nikon F5.
Dat moet toch kunnen.
Het meeste hiervan heb ik al: alleen in tien verschillende camera's.
Speciaal de oude Bronica Ectl was een veelbelovend concept en had een mooie range aan Nikon objectieven.

Mensen doen dat natuurlijk al: bouwen wat ze nodig hebben.
Ik kan me een artikel in Popular Photography herinneren, ergens in het begin van de jaren tachtig.
De titel was: One-off Wonders. (Eenmalige Wonderen.)

De meeste mensen verbouwden een Hasselblad SWC om de Biogon aan het shiften of tilten te krijgen.
In de wereld van de stereo-liefhebbers bouwen ze Leica's and Pentaxen aan elkaar.
Dat is natuurlijk nog niets vergeleken bij de pinhole-wereld, waar ze hele caravans, kampeerauto's en schuren ombouwen ;-)

Misschien als ik met vut ga.

Top

Ik ben gevraagd om de bruiloft van mijn beste vriend/vriendin te fotograferen, maar ik heb zoiets nog nooit eerder gedaan. Ik heb een spiegelreflexcamera. Ze willen geen staatsieportretten, maar een gezellige reportage. En ze vinden mijn foto's altijd zo mooi.

(Voor de goede orde: ik doe bijna nooit bruiloften.)

Leen of koop nog een camera. Doe er gewoon dezelfde film in. Als je ene rolletje vol is op een heel ongelukkig moment hoef je niet te zeggen: zeg nog eens ja of: doe die ringen nog een keer en wil die moeder dan ook nog een keer zo ontroerd kijken ;-)
Ik doe gewoon twee verschillende lenzen op twee verschillende bodies. Dat werkt heel snel, maar dan kan je natuurlijk twee volle films hebben ;-).
Dus wel even oefenen met die nieuwe camera en ook met je oude: weet welke kant je alles op moet draaien en waar alle knopjes zitten en wat ze doen, zonder dat je er naar kijkt. Want je hebt genoeg andere dingen om op te letten. Je camera moet zo ongeveer in je hand liggen als een pen of een potlood: daar hoef je ook niet over na te denken.
Geef ook andere mensen een camera, of vraag ze een camera mee te nemen. Dan sta je er ook zelf nog eens op en een totaal andere blik is ook leuk.

Hier zijn twee faq's over trouwfotografie:
http://johnlind.tripod.com/wedding/
die slaat helemaal op jouw situatie.
http://www.ksimmons.com/faqs/photofaq.html
ook erg goed om te lezen, al is het maar omdat dit de moeder van alle wedding faqs is.

Maak een collage vooraf van foto's die jij en je vriendin leuk vinden.
Neem er een weekje voor. Gewoon uit de bladen knippen of kopietjes uit boeken. Dan weet je wat je leuk vindt van elkaar. Alleen er over praten is niet erg handig.
Praten is wel noodzakelijk: wat precies vind je er leuk aan: de houding of het licht of de sfeer; wat dan ook. Bedenk bij elke foto hoe hij gemaakt is. En hoe jij hem na zou kunnen doen.
Als je zo'n moodboard gemaakt hebt (zo noem je zo'n ding) ga dan een week oefenen of het je lukt ook zo te fotograferen. Echt serieus doen. Elke dag minstens 1 film. 2 films nog beter. 3 nog weer beter. Niet 1 film in een week. Je zult op die dag 10 films of meer verschieten en dat moet je ook leren. Schrijf op wat je doet. Anders leer je er niks van.

Ga in ieder geval ook even fotograferen op alle lokaties en met het licht en dus ook op de tijdstippen dat je er met het paar zal zijn. Dat is niet idioot, er zijn genoeg professionals die dat ook doen.
Het stadhuis etc vindt dat niet gek. Misschien moet je ook even gaan kijken bij een plechtigheid door de ambtenaar die het straks ook gaat doen.

Overweeg toch ook even of je niet een soort statieportret zal maken: een beeld wat zal staan voor die dag. Dat mag ook en passant gemaakt worden en hoeft helemaal niet opgeprikt of zelfs maar geposeerd, maar reken er niet op dat je het op goed geluk kan maken, want dat is te riskant. Plannen is handiger.

Sommige mensen komen tot fantastische resultaten, juist omdat ze niet weten hoe het moet of hoe het hoort. (Zei Bram Vermeulen gisteren op de radio.) Hopelijk wil je opdrachtgever dan niet precies *wel* zoals het hoort ;-)
En bedenk dat veel mensen onder zware druk van de familie kunnen komen te staan bij een ondewerp als dit. Soms pas naderhand.